PROLOG

Dawno temu kiedy internet nie był ogólnodostępny a dzieci większość czasu spędzały na czytaniu książek, na świat przyszły dwie urocze dziewczynki. Ta, która przyszła na świat jako pierwsza nazywa się Carrie, druga z nich to Nathalie. Bardzo różnią się one wyglądem zewnętrznym i charakterem. Carrie jest niska i niezbyt szczupła, ma podłużną twarz, prosty szeroki nos, małe niebieskie oczy i długie brązowe włosy. Nathalie jest natomiast wysoka i w miarę szczupła, ma okrągłą wiecznie roześmianą twarz, pełne usta i duże szare oczy. Carrie mimo, że zawsze była faworyzowana przez swoich rodziców, nie była zbytnio towarzyska, wolała siedzieć zamknięta w pokoju, od zawsze była samotnikiem ale z upływem lat stała się dwulicową "przyjaciółką" wszystkich dokoła. Nathalie nigdy nie miała niczego za dużo ale cieszyło ją gdy mogła pobawić się na dworze z dziećmi z sąsiedztwa.

Dziewczynki zawsze były razem poczynając od przedszkola, po przez tańce, kolonie, zajęcia językowe, skończyły w jednej ławce w szkole podstawowej. Zawsze mogły na sobie polegać.

***

W dniu 10 urodzin Nathalie dostała od rodziców wspaniałą książkę. Od razu poinformowała o tym swoją przyjaciółkę:

- Wiesz co ta książka, którą dostałam od rodziców, no wiesz "Harry Potter i Kamień Filozoficzny" jest po prostu wspaniała. Musisz ją przeczytać!

-No na pewno- pomyślała Carrie, która nigdy nie lubiła czytać książek- Chyba obejrzę film- dodała na głos.

- No dobra jak uważasz.

I tak rozpoczęła się ich przygoda po świecie magii. Oczywiście każda zwiedzała go inaczej. Carrie oglądając filmy, a Nathalie czytając książki. Jednak obydwie pokochały go tak samo mocno i każda liczyła na to, że może na ich następne urodziny, przylecą do nich dwie puchate sowy. I nawet jeśli nikt w to nie uwierzy to marzenie się spełniło! Ale niestety tylko częściowo. Przed dzień 11 urodzin dziewczynki ustaliły, że będą spać u Carrie i o północy wstaną, żeby przyjąć do domu sowy. I tak o godzinie 12 dwie bose dziewczynki stały na ganku i wpatrywały się w niebo. Czekały i czekały, aż w końcu Carrie westchnęła:

- To nie ma sensu, idę spać.

-Ja jeszcze chwilę poczekam- odparła Nathalie.

I tak mała blondynka spędziła samotnie dwie godziny stojąc i czekając, gdy już straciła resztkę nadziei odwróciła się w stronę domu i ze łzami w oczach wyszeptała:

- Wszystkiego najlepszego Nathalie...

... i w tym samym momencie tuż za jej plecami wylądowała bardzo stara, ale wciąż piękna sowa.

Nathalie zaczęła skakać z radości i wtedy zobaczyła, że sowa ma tylko jeden list. W tedy cała radość gdzieś się ulotniła. No dobra, pomyślała i drżącą ręką sięgnęła po list. Gdy otworzyła zobaczyła tylko to:

Szanowna Pani Knight!

Mamy przyjemnoœć poinformowania Panią, że została Pani przyjęta do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart.

I właśnie w tej chwili jedenastoletnia Nathalie Knight zemdlała.

***

Cześć! Od razu chciałabym wam powiedzieć, że to mój pierwszy blog, na który dodaje swoje opowiadania. Mam ogromną nadzieję, że historia małej Nathalie Knight wam się spodoba. Jeśli tak to napiszcie mi o tym w komentarzach. Jeśli nie to też o tym napiszcie. Żebym wiedziała, że chociaż ktokolwiek to przeczyta ;)